دلکم غصه نخور

گفتم منو کم داری؟

گفتا تو ز که نالی

گفتم چه مکی آری؟ یا که دلکم داری

گفتش دلی جان آهو    اینجا همه اش ماهو

از سر تا سرش جایو     میدونم کم داری مایو

گفتم دل من دوره         میخورم غصه که از قصه پدید آمد

اوسنه پیس توس گلیر بالبال دونن جنگ دالی گلی تو گل گلی

تو غصه خورنی من غم تو   تو اسپاسم داری من پوتیتو

تو حال بد داری و میگریی  من سر طاس دارم و میخندم

این چه دلواپسی است استو پرست

این دوال دارد و میدانی

مو تنهای تنهایوم

اشکهای شعری / ص172 / سیاوش اسکوئی

برای معنی این شعر یا کتاب اشکها شعری رو که همه کتابخونه ها و اکثر کتابفروشی ها دارند رو تهیه کنید یا این که اینجا تقاضا بدید تا معنی و تفسیر کاملش رو اینجا واستون بذارم ، حد اقل ده نفر باید تو نظرات تقاضا بدن

این شعر از توئه از نگاه بیزارت  

 این قافیه از قافیه بعدیست

  از دل درخاکم

  این دیده کمی برفیست دیگر ندارد رنگی  

از تو میخوانم ای تو که دلت کوچک  

این گفته را بشنو  

که هست آخرین گفته